Anna Louisa Geertruida Bosboom-Toussaint (Alkmaar 16 september 1812 - Den Haag, 13 april 1886) was een Nederlands auteur. Toussaint werd geboren te Alkmaar en legde op 16 april 1833 een examen voor het lager onderwijs af, doch volgde haar hoge roeping in de Nederlandse letteren. Truitje, zoals ze door vrienden genoemd werd, trouwde in 1851 met de schilder Johannes Bosboom en vestigde zich te 's-Gravenhage. Haar leven, talenten en werken zijn in het hieronder vermelde geschrift harer waardig geschilderd; de "Vrouwen van Nederland" wijdden haar een monument op haar graf; haar blijvend gedenkteken bestaat in haar romans en de bijkans vijftigjarige arbeid van haar pen. Anna Bosboom-Toussaint wordt gerekend tot de beste Nederlandse auteurs van de 19e eeuw. Nadat zij grote verwachtingen had gewekt met haar romans Almagro (1837) en De graaf van Devonshire (1838), beide beïnvloed door de Engelse romantiek, zocht ze op aanraden van Gids-redacteur Everhardus Johannes Potgieter haar onderwerpen voortaan in de vaderlandse geschiedenis. Met Het huis Lauernesse dat van die heroriëntatie het eerste gevolg was, vestigde zij in 1840 voorgoed haar naam. Van de vele historische romans die later nog verschenen verdient vooral het driedelige De Delftsche wonderdokter (1870/1871) vermelding. De schrijfster is overigens vooral bekend gebleven door de eigentijdse roman Majoor Frans (1874), over een meisje dat door haar vader als jongen wordt opgevoed. Enige van haar novellen vonden eerst een plaats in De Gids of in Nederland en andere tijdschriften en jaarboekjes. Voorts gaf Bosboom-Toussaint nog onderscheiden novellen en losse geschriften in het licht, in tijdschriften en jaarboekjes verspreid. Een nieuwe gezamenlijke uitgave van al haar romantische werken verscheen sedert 1884 te 's-Gravenhage. Bronnen, noten en/of referenties: